Μερικές φορές, είτε ανοίξεις την πόρτα για να βγεις στο δρόμο είτε την κλείσεις πίσω σου, είτε έξω είναι νύχτα είτε είναι μέρα, είτε είσαι μόνος σου είτε μοιράζεσαι τη ζωή σου με κάποιον άλλον -μοιάζει σαν να μην έχει διαφορά η μια κατάσταση από την άλλη.

Γιατί αυτό που κυριαρχεί είναι η αναμέτρηση με όσα είναι κρυμμένα σε εκείνες τις γωνιές του μυαλού μας όπου δεν φτάνει ούτε το φως ούτε το άγγιγμα του άλλου. Εάν μπορέσουμε να τα φωτίσουμε και να αναδυθούμε, τότε μάλλον θα ευγνωμονούμε αυτές τις παράξενες νύχτες γιατί μας χάρισαν ένα μεγαλύτερο βάθος στο βλέμμα και μια αίσθηση ότι η ζωή είναι πιο πλούσια απ’ ό,τι φανταζόμασταν.